Tamar Zeilstra deelt hetzelfde geboortejaar als Castellum.
“Castellum en ik zijn even oud — we zijn samen opgegroeid.”
Toen Tamar Zeilstra hoorde dat Castellum 20 jaar bestaat, realiseerde ze zich plots iets bijzonders: "Castellum en ik zijn even oud. En eigenlijk kom ik er al mijn hele leven binnen. Via bijna elke deur,” lacht ze.
De hoofdingang kent ze natuurlijk goed, van voorstellingen als Woef Side Story, Titanic of de shows van Mel Wallis de Vries met de highschool theaterklas. De bioscoopingang herinnert ze zich van filmavonden met familie en vrienden. Maar haar favoriete deur? Dat is zonder twijfel de artiesteningang.
Vanaf de basisschool stond Tamar al op het podium, eerst met haar klarinet in het ORKA-orkest, later met de muziekschool en de theaterklas van Scala. Zelfs nu ze studeert in Den Bosch, komt ze nog altijd terug. “Voor Theater Na de Dam. Dat project heeft echt indruk op me gemaakt.”
Met andere jongeren dook ze in de lokale geschiedenis van Alphen aan den Rijn en bracht die verhalen op 4 mei tot leven. “We repeteerden op plekken waar het publiek nooit komt. Morris en ik zwierven door het gebouw en ontdekten telkens weer nieuwe gangen en deuren. Het is zó groot en zó vol verrassingen. Tijdens een voorstelling mochten we zelfs het dakterras op, met uitzicht op het Rijnplein.”
En soms zijn het de kleine momenten die het meest bijblijven. “Zoals die keer dat ik thuis véél te veel pannenkoeken had gebakken. Tijdens de repetitie hebben we ze samen op het podium opgegeten. Dat zijn de momenten waarin Castellum voelt als thuiskomen.”
Tamar groeide op met Castellum. “En ik hoop dat ik er ook de komende twintig jaar weer door allerlei deuren mag binnenkomen.”
Meer informatie over Theater Na de Dam lees je HIER.
