Sander is al 20 jaar vrijwilliger bij Castellum.
“Ik heb hier echt mijn smaak ontwikkeld”
Twintig jaar geleden liep Sander van der Meij voor het eerst Theater Castellum binnen als vrijwilliger. Sindsdien is hij niet meer weggegaan. “Ik werkte in een tuincentrum bij de sierbestrating. Maar ik zocht iets met ander menselijk contact – zonder dat het om verkopen draaide.”
Hij stuitte op een vrijwilligersvacature bij Castellum en greep zijn kans. “Theater had me altijd al gefascineerd. Rond 2004 ben ik cursussen gaan volgen. Toneel, acteren... Dingen waarvan ik dacht: ‘ik durf het niet, ik kan het niet – maar ik doe het toch!’ Het was onderdeel van het ontdekken van wie ik ben.”
Juist die zoektocht naar zelfkennis bracht hem bij het theater. “In die tijd ben ik bewust gaan kijken: wat vind ik nou zelf leuk? Ik ging voorstellingen uitkiezen waar ik niets vanaf wist. Zo ontdekte ik wat me raakte. Die vrijheid om te kiezen, te proberen – dat vond ik heerlijk. Zeker in het begin heb ik veel kleine-zaalvoorstellingen meegedraaid. Daar heb ik echt mijn smaak ontwikkeld.”
Sander raakte verslingerd aan het werk van Pip Utton. “Die heb ik hier ontdekt, en ik ga al twintig jaar naar hem toe. Als hij komt, vraag ik speciaal zaaldienst aan. En anders koop ik gewoon een kaartje. Pip herkent me inmiddels, ook als ik ergens anders in het land in het publiek zit. Maar noem me geen fan, hoor – ik waardeer zijn talent. Ik vraag de bakker ook geen handtekening.”
Intussen is Sander maatschappelijk werker, maar het theater blijft een vaste waarde. “Het is een andere wereld, een plek waar je blijft ontdekken. Ik hou er nog steeds van om onder de mensen te zijn – zowel met onze gasten als met mijn collega-vrijwilligers. Ja, het hoort inmiddels gewoon bij mij.”
Hij grijnst: “Toen ik begon, was ik een van de jongste vrijwilligers. En dat ben ik, twintig jaar later, eigenlijk nog steeds!”